Συγκλονιστικά είναι τα όσα είπε η Ειρήνη Μουρτζούκου στους αξιωματικούς του ανθρωποκτονιών ομολογώντας τους θανάτους τεσσάρων βρεφών.
Ελένη Καρανικόλα Κοντορούση
Η εξιστόρησή της μέσα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της ΓΑΔΑ στον 11ο όροφο κράτησε τουλάχιστον πέντε ώρες, αφού υψηλόβαθμοι αξιωματικοί αλλά και αναλυτές είχαν διαμορφώσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η καθ ομολογίαν πλέον δολοφόνος τεσσάρων βρεφών να λυθεί και να τα πει όλα.
Οι έμπειροι αναλυτές κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν το προφίλ της 25χρονης και βήμα βήμα να την ξεκλειδώσουν, ξεκινώντας από την έντονη σχέση που έχει με την μητέρα της, την Πόπη.
Διαβεβαιώνοντάς την πως η ανθρωποκτονία της αδερφής της έχει παραγραφεί ως αδίκημα και ως εκ τούτου δεν θα κατηγορηθεί για αυτό, η Μουρτζούκου χαλάρωσε, ένιωσε περισσότερη ασφάλεια και με δάκρυα στα μάτια άρχισε την φρικιαστική εξιστόρηση.
Έναυσμα για τους αστυνόμους αποτέλεσε η δική της φράση «θέλω να μιλήσω για όλα».
Η κυνική ομολογία Κατηγορώντας συνεχώς την μητέρα της και με δάκρυα στα μάτια είπε όσα μέχρι σήμερα κρατούσε καλά κρυμμένα και υποστήριξε πως ως παιδί δεν πήρε την αγάπη που ζητούσε και έτσι οδηγήθηκε σε όσα φρικτά ομολόγησε πως έκανε.
«Κοντεύω να τρελαθώ και δεν ξέρω ποιον μπορώ να εμπιστευτώ. Τα μόνα άτομα που ενδιαφέρονται για μένα είναι η γιαγιά μου, οι θείοι μου και ο πατέρας μου γιατί ξέρουν πως έφτασα ως εδώ. Είμαι ακόμα παιδί, από όταν ήμουν πολύ μικρή περνούσα τα πάνδεινα, δεν ζούσα ως παιδί. Δεν φαντάζεστε τι κουβαλάω στην ψυχή μου. Αναζητούσα πάντα την αγάπη της Πόπης, της μάνας μου. Ποτέ της δεν μου έδωσε μια αγκαλιά, αυτή είναι η μεγάλη μου πληγή» είπε περιγράφοντας μέρος της παιδικής της ηλικίας και συνέχισε μιλώντας για το θάνατο της αδερφής της, το πρώτο παιδί που σκότωσε η Ειρήνη Μουρτζούκου σε ηλικία μόλις 13 ετών. «Όταν πέθανε η Ζωή Ηλιάνα ήμουν 13 ετών. Με ρώτησε ποτέ κανείς τι περνούσα εγώ τότε; Εκείνη την ημέρα θυμάμαι ότι πήγα στο δωμάτιο της και ενώ ήταν στο πάτωμα εγώ στεκόμουν από πάνω της. Δεν θυμάμαι τι έγινε, δεν κατάλαβα ότι πέθανε, το έμαθα αργά το βράδυ όταν μου το είπαν».
Η 25χρονη κοπέλα μίλησε για τους δικούς της δαίμονες, αυτούς που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει ομολογώντας τα πάντα, εκτός από τον θάνατο του Παναγιωτάκη.
«Η μάνα μου ενδιαφερόταν μόνο για τους γκομενούς της, ο παππούς μου με έσερνε από τα μαλλιά. Το ξέρετε πως όλη μέρα έτρωγα ξύλο; Έπρεπε να προσέχω και τα παιδιά μέσα σε όλο αυτό. Για να γλιτώσω το έσκαγα από το σπίτι. Δεν μπορεί σήμερα να έρχεται η μάνα μου και να μου λέει πως φταίω» είπε κατηγορώντας της την για ακόμη μία φορά.
Λίγο αργότερα τα παραδέχτηκε όλα:
«Εγώ το έκανα, το παραδέχομαι, αλλά δεν ξέρω γιατί. Το μυαλό μου θόλωνε εξαιτίας όσων μου έκανε η Πόπη, είναι σαν το μυαλό μου να άδειαζε εκείνες τις στιγμές και να μην σκεφτόμουν τίποτα. Φαντάζομαι πώς ή θα είχαμε μαλώσει ή θα σκεφτόμουν όσα μου είχε κάνει αλλά και όσα μου έχουν λείψει από τη μάνα μου. Τα πράγματα έγιναν με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα παιδιά, εκτός από το μωρό μου το μικρό. Το έκανα χωρίς να το καταλάβω. Ξύπνησα και το είχα πλακώσει στον ύπνο μου». «Το όνειρο μου ήταν μια ωραία οικογένεια» Η ίδια πάντως επαναλάμβανε στους αστυνομικούς πως τα παιδιά τα αγαπούσε! «Όλη μου τη ζωή πρόσεχα παιδιά, τα μεγάλωνα. Και τα αδέρφια μου και τα δικά μου παιδιά και των φίλων μου. Σας λέω αλήθεια, τα λατρεύω τα μωρά γιατί εγώ ως παιδί είχα δύσκολα χρόνια. Σε κανένα παιδί δεν αξίζει να να μεγαλώνει με αυτό τον τρόπο. Το όνειρο μου ήταν μια ωραία οικογένεια, ένα όνειρο που ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα. Αυτό με έφτασε εδώ που είμαι σήμερα. Έφτασα να κάνω κακό στα ίδια μου τα παιδιά, στην αδερφή μου και σε ένα άλλο μωρό. Όλα ήταν αθώα».
Η λύτρωση της Ειρήνης ήρθε χρόνια μετά, μόνο όταν εκείνη ομολόγησε τις πραξεις της. Πράξεις που όπως είπε δεν μπόρεσε να εξομολογηθεί ούτε ενώπιον του Θεού.
«Τώρα που σας τα λέω αυτά νιώθω λύτρωση. Θέλω να πω την αλήθεια και αφού τα λέω όλα να ξέρετε τον Παναγιωτάκη δεν τον πείραξα ποτέ! Δεν είναι δυνατόν εγώ να έφτασα σε τέτοιο σημείο, να θόλωσε το μυαλό μου τόσο πολύ και να μην το θυμάμαι αν το είχα κάνει. Πάω και κάνω και εξομολόγηση αλλά εκεί δεν μπόρεσα να εξομολογηθώ τις πράξεις μου! Το ξέρω ότι ο Θεός με έχει συγχωρέσει γιατί ξέρει όσα περνούσα τόσα χρόνια στην παιδική μου ηλικία» φέρεται να είπε η 25χρονη.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου ομολόγησε το τι πραγματικαα συνέβη με και με τη Μαρία φρειδερικη, όταν μέσα στο θάλαμο του νοσοκομείου, μπροστά σε ένα ακόμη άτομο στέρησε το οξύγονο της ιδιας της της κόρης.
«Εκείνη την ημέρα που έφυγε το παιδί ήμασταν στο νοσοκομείο. Ηταν και άλλοι μέσα στον θάλαμο. Εγω είχα θολώσει πάλι, είχα απελπιστεί. Είχα μαλώσει πάλι με τη μάνα μου. Εγώ ήθελα τη βοήθεια της και εκείνη μου ζητούσε δανεικά. Της εξηγούσα πως είμαι μόνη μου με την μικρή και αυτή είχε το μυαλό της αλλού. Ενιωθα απελπισμένη, μόνο τα λεφτά την νοιαζανε! Δεν ξέρω πως το έκανα, αλλά το έκανα! Δεν υπολόγισα καν ότι ήταν και άλλος μέσα στο δωμάτιο. Ενιωθα σαν να υπήρχαν κάποια δευτερόλεπτα που δεν σκεφτόμουν, δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Μόλις καταλάβαινα τι είχε γίνει, ήταν αργά. Μπορεί να το βλέπετε παράλογο αλλά έτσι έγινε». «Δεν θυμάμαι πώς τα σκότωνα».
Μια σύγχρονη Μήδεια, μια νεαρή γυναίκα που σήμερα όπως λέει δεν μπορεί να θυμηθεί πως αφαιρούσε τις ζωές των παιδιών.
«Δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο το έκανα σε κανένα από τα παιδιά. Δεν θυμάμαι πώς σταματούσα την αναπνοή τους. Καθε φορά προσπαθούσα να τους κάνω ΚΑΡΠΑ, να τα βοηθήσω να αναπνεύσουν. Τα αγαπούσα τα παιδιά, δεν ήθελα να τους κάνω κακό, αλήθεια σας το λέω. Οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου έβλεπαν ότι αγαπάω τα παιδιά».
Τα λόγια της Μουρτζούκου ήταν μπερδεμένα και θολά, όμως κατά την ομολογία της δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει πως το μυαλό της θόλωνε και ξεσπούσε στα παιδιά.
«Δεν ξέρω τι έπαθα και έκανα κακό στο μωρό της Κατερίνας. Το παιδί αυτό περνούσε πολλά από το Βλαδίμηρο. Δεν θυμάμαι τι συνέβη. Είναι σαν το μυαλό μου να μη θέλει να θυμηθεί τι έγινε. Είναι σαν να σβήνουν όλα. Αυτό που θυμάμαι σίγουρα είναι πως όταν έκανα ό, τι έκανα, έπιανα τον εαυτό μου να προσπαθεί να αντιληφθεί τι είχα κάνει, γιατί το είχα κάνει και πώς μπορούσα να σώσω τα παιδιά». «Αυτοί που με γνωρίζουν και ξέρουν τι έχω περάσει θα με συγχωρέσουν» Στον επίλογο της πολύωρης ομολογίας της κοιτώντας τους αστυνομικους κατάματα και ενώ δάκρυα έτρεχαν από τα δικά της μάτια φώναζε πως δεν είναι κακός άνθρωπος. «Μπορεί στα μάτια των άλλων να είμαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Εγώ σας ξαναλέω πως η μάνα μου, αυτή η γυναίκα που με γέννησε δεν νοιάστηκε ποτέ για μένα. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να άλλαζα τα πάντα. Να μην είχα φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο. Αυτά που έκανα δεν τα έκανα γιατί είμαι κακός άνθρωπος, αυτοί που γνωρίζουν αλήθεια και ξέρουν τι έχω περάσει θα με συγχωρέσουν».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Συνεχίζεται το θρίλερ στη ΓΑΔΑ με την Μουρτζούκου – Όσα λέει για τον Παναγιωτάκη
