Σε απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιώς (1015/23) που δίκασε σε δεύτερο βαθμό μετά από έφεση αποφάσεως ειρηνοδικείου, διαβάζουμε σκεπτικό σχετικά με τις δημόσιες αναρτήσεις στο Facebook, σε αντίθεση με τις αναρτήσεις που είναι “κλειστές” και εμφανείς μόνο σε ορισμένο κοινό, όπως οι “φίλοι”. Το δικαστήριο (Δικαστής: Αλεξάνδρα Υδριώτη, Πρωτοδίκης, Δικηγόροι: Ε. Πανταζής, Κ. Μπίτσιος) μεταξύ άλλων δέχτηκε τα εξής:
Κατά τα άρθρα 443, 444 παρ. 1γ και παρ. 2 ΚΠολΔ ιδιωτικά έγγραφα θεωρούνται και οι φωτογραφικές ή κινηματογραφικές αναπαραστάσεις, φωνοληψίες και κάθε άλλη μηχανική απεικόνιση. Τέτοιο ιδιωτικό έγγραφο που προσκομίζεται ως αποδεικτικό μέσο σε πολιτική δίκη και αφορά σε ιδιωτική επαφή και συνομιλία εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση ενός εκ των συμμετεχόντων, καθίσταται απαράδεκτο αποδεικτικό μέσο, διότι αποτελεί ανεπίτρεπτο περιορισμό της συνταγματικά προστατευόμενης ελεύθερης άσκησης της επικοινωνίας, σύμφωνα με τα άρθρα 2 παρ. 1, 9 παρ. Ιβ΄, 9Α και 19 του Συντάγματος και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (ΑΠ 996/2010, ΑΠ 981/2009 ΝΟΜΟΣ ΤΝΠ). Τέτοια απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα, τα οποία δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν στα πλαίσια της δίκης, αποτελούν και οι εκτυπώσεις που αποτυπώνουν αναρτήσεις στις οποίες προέβη κάποιος χρήστης στο «προφίλ» του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «Facebook» ώστε να είναι ορατές μόνο από τους «φίλους» του στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης (ΜΠρΘεσ 13748/2017 ΝΟΜΟΣ ΤΝΠ). Περαιτέρω, ο ν. 2472/1997 για την «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» και ήδη ο ν. 4624/2019 που τον αντικατέστησε, τιμωρεί την κατάργηση του απορρήτου και της μυστικότητας της ιδιωτικής ζωής σε περίπτωση επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων χωρίς να υφίσταται συναίνεση για την επεξεργασία τους (ΕφΛαρ 346/2015, ΕφΑΘ 175/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αφορά, δηλαδή, σε επεμβάσεις σε αρχεία που είναι κρυφά και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί και στην επεξεργασία κρυφών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από επέμβαση σε κρυφό αρχείο.
Όσο η ιδιωτική ζωή είναι απόρρητη είναι άξια προστασίας, όμως όταν πλέον έχει ευρέως δημοσιοποιηθεί παύει να είναι άξια προστασίας από τον εν λόγω νόμο, ήτοι όταν τέτοια προσωπικά δεδομένα του ατόμου είναι γνωστά σε έναν σχετικά μεγάλο αριθμό προσώπων ή μπορούν να γίνουν από αυτούς εύκολα αντιληπτά και θεωρούνται εξακριβωμένα, τότε δεν προσβάλλεται το δικαίωμα για πληροφορική αυτοδιάθεση και στην ιδιωτική ζωή. Στην περίπτωση του μέσου κοινωνικής δικτύωσης «Facebook» ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να προβεί σε ρυθμίσεις ιδιωτικότητας στο «προφίλ» του, εάν επιθυμεί να περιορίσει τον κύκλο των προσώπων που έχουν πρόσβαση σε αυτό, στις φωτογραφίες του και γενικότερα στις αναρτήσεις του, δηλαδή να προβεί σε ρυθμίσεις περιορισμού πρόσβασης στις πληροφορίες του. Ακόμη όμως έχει τη δυνατότητα να καταστήσει δημόσια κι ελεύθερα προσβάσιμα σε όλους (ακόμη και σε χρήστες του διαδικτύου που δεν έχουν λογαριασμό στο «Facebook») τα στοιχεία αυτά, με την καταχώρισή τους στον εν λόγω ιστότοπο χωρίς ρυθμίσεις ασφαλείας. Έτσι, πληροφορίες που αναρτώνται από το υποκείμενο των δεδομένων σε δημόσια πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν συνιστούν προσωπικό δεδομένο και δεν εμπίπτουν στις προστατευτικές διατάξεις του ν. 2472/1997 (και πλέον του ν. 4624/2019, βλ. ΤριμΕφΑΘ 175/2014 ΔΣΑ ΤΝΠ).
Το δικαστήριο διαχώρισε έτσι τις αναρτήσεις που προβαίνει κάποιος σε δημόσιες και ιδιωτικές, ανεξαρτήτως αν ακόμα και στις ιδιωτικές αναρτήσεις, κάποιος μπορεί να έχει αρκετούς χιλιάδες φίλους. Η απόφαση έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αποτελεί νομολογία, και ως τέτοια μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλήθος υποθέσεων. Έτσι, μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει και να γίνουν δεκτές αναρτήσεις του ιδίου, του αντιδίκου του ή κάποιου τρίτου, σε κάθε δικαστική υπόθεση. Είναι προφανές, ότι ο καθής μπορεί να χρησιμοποιήσει δικές του, ιδιωτικές αναρτήσεις, όταν είναι προς υπεράσπιση του, ή προς ενίσχυση δικών του επιχειρημάτων. Το δικαστήριο όμως, κατέληξε και σε μια άλλη σκέψη: η ζωή μας και η εκφάνσεις της ζωής μας, δεν είναι πλέον ιδιωτικές, όταν αποφασίζουμε να τις καταστήσουμε δημόσιες δια αναρτήσεως. Προσοχή, κατά την άποψη μου, η δημόσια ανάρτηση μπορεί να είναι στιγμιαία αλλά η έκθεση παραμένει ισοβίως!
Ηλίας Σιδέρης, Δικηγόρος, https://www.siderisilias.gr/
 που δίκασε σε δεύτερο βαθμό μετά από έφεση αποφάσεως ειρηνοδικείου, διαβάζουμε σκεπτικό){kind=link}