«Η δικαστική απόφαση δεν μπορεί να τεμαχίζεται και να δημοσιεύεται επιλεκτικά και τμηματικά», αναφέρει ο Ηλίας Κλάππας, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά.
Αιχμές κατά την πρακτική του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) να γνωστοποιεί αποφάσεις της Ολομέλειας χωρίς αιτιολογία και χωρίς την έκθεση της άποψης της μειοψηφίας αφήνει ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, Ηλίας Κλάππας.
«Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται και να δημοσιεύεται το διατακτικό μιας απόφασης όταν δεν έχει διατυπωθεί πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα, η αιτιολογία της, η οποία αναμένεται να διατυπωθεί και να δημοσιευθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, αφού πρώτα θα έχει γίνει αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης» αναφέρει σε δήλωσή του.
«Η δικαστική απόφαση είναι ένα ενιαίο σύνολο που περιλαμβάνει την μείζονα και ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού και το συμπέρασμά του και, βεβαίως, περιλαμβάνει υποχρεωτικά τη γνώμη της μειοψηφίας. Η δικαστική απόφαση δεν μπορεί να τεμαχίζεται και να δημοσιεύεται επιλεκτικά και τμηματικά δίνοντας την αίσθηση ότι αυτό που ενδιαφέρει είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της απόφασης» σημειώνει.
Η. Κλάππας για αποφάσεις ΣτΕ: «Προβληματισμός πώς είναι δυνατόν να προηγείται το διατακτικό της αιτιολογίας»
Στην ίδια δήλωση ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά επισημαίνει πως «εκφράζω την έντονη ανησυχία μου για την πρακτική της Oλομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας να γνωστοποιεί αποφάσεις και, μάλιστα, σε σημαντικότατα ζητήματα που αφορούν την τήρηση του Συντάγματος, με ανακοίνωση του Προέδρου του, στην οποία περιλαμβάνεται μόνο το κριθέν ζήτημα, το διατακτικό της απόφασης και η γνώμη της πλειοψηφίας, αποσιωπώντας παντελώς τη γνώμη της μειοψηφίας».
Παράλληλα, δηλώνει πως εκφράζει τον προβληματισμό του «κατά πόσο η πρακτική αυτή είναι σύμφωνη τόσο με το νομοθετικό της έρεισμα (ν. 4786/2021), το οποίο αναφέρεται στη δημοσίευση του περιεχομένου της απόφασης, αναγκαίο στοιχείο της οποίας είναι η αιτιολογία και η μειοψηφία, όσο, κυρίως, με τη ρητή διάταξη του άρθρου 93 παρ. 3 Συντάγματος που απαιτεί «κάθε απόφαση να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη και να απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση» και, επιπλέον, απαιτεί «η γνώμη της μειοψηφίας να δημοσιεύεται υποχρεωτικά».
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται και να δημοσιεύεται το διατακτικό μιας απόφασης όταν δεν έχει διατυπωθεί πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα, η αιτιολογία της, η οποία αναμένεται να διατυπωθεί και να δημοσιευθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, αφού πρώτα θα έχει γίνει αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης. Εκφράζω δημόσια τον προβληματισμό πώς είναι δυνατόν να προηγείται το διατακτικό της αιτιολογίας και πώς είναι δυνατόν να διαμορφώνεται πλειοψηφία όταν ο δικαστής που καλείται να αποφασίσει δεν έχει ενώπιόν του πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα διατυπωμένο, τον δικανικό συλλογισμό επί του οποίου καλείται να κρίνει».
Και ο κ. Κλάππας καταλήγει: «Το Σύνταγμα έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις και καμία πρακτική δεν μπορεί να υπερισχύσει των προβλέψεων του, μέχρι αυτές να αναθεωρηθούν αποκλειστικά και μόνο, τιμώντας τη δημοκρατική αρχή, με τη διαδικασία που προβλέπει ο Θεμελιώδης Νόμος του ελληνικού Κράτους».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Υπουργείο Δικαιοσύνης: Διαγωνισμός για 292 νέους δικαστικούς επιμελητές
Γ. Φλωρίδης για εκλογή ηγεσίας Αρείου Πάγου: «Είναι μια διαδικασία που αφορά μια ανεξάρτητη εξουσία»
