Με μήνυμά της για την Ημέρα της Γυναίκας, η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας αναφέρεται στους ιστορικούς αγώνες των γυναικών για ισότητα κι αξιοπρέπεια, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη της «στις γυναίκες που αιώνες και δεκαετίες πριν από εμάς, στις πιο αντίξοες συνθήκες, όρθωσαν ανάστημα κι αγωνίστηκαν για ισότητα και σεβασμό στα δικαιώματά τους και την αξιοπρέπειά τους-τα δικαιώματά μας και την αξιοπρέπειά μας».
Ταυτόχρονα, μιλά για τους «αγώνες που πρέπει και σήμερα να δοθούν ενάντια στις διακρίσεις κάθε μορφής, λόγω φύλου, φυλής, εθνικότητας, καταγωγής, ασθένειας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου. Ενάντια στο bullying, το ρατσισμό, το apartheid. Ενάντια στις γυναικοκτονίες.»
Με το μήνυμά της, η Ζωή Κωνσταντοπούλου υπογραμμίζει ότι «η διεκδίκηση της νομικής αναγνώρισης της Γυναικοκτονίας, ως ιδιάζοντος εγκλήματος, αποτελεί πρόταγμα των καιρών, που το υπαγορεύει ο μεγάλος αριθμός των γυναικών-θυμάτων, που με αδιανόητη συχνότητα τους αφαιρούν τη ζωή τους, με κυρίαρχη αιτία ότι είναι γυναίκες πάνω στις οποίες οι δολοφόνοι αισθάνονται ότι έχουν εξουσία ζωής και θανάτου».
Και δηλώνει την στήριξή της στην καμπάνια της οργάνωσης Strong Me κοινοποιώντας το βίντεο με τίτλο «Γυναικοκτονία: πες την με το όνομά της».
Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου για την ημέρα της Γυναίκας:
«Σήμερα εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στις γυναίκες που, αιώνες και δεκαετίες πριν από εμάς, στις πιο αντίξοες συνθήκες, όρθωσαν ανάστημα κι αγωνίστηκαν για ισότητα και σεβασμό στα δικαιώματά τους και την αξιοπρέπειά τους-τα δικαιώματά μας και την αξιοπρέπειά μας.
Το παράδειγμά τους φωτίζει τον δρόμο μας στους αγώνες που πρέπει και σήμερα να δοθούν ενάντια στις διακρίσεις κάθε μορφής, λόγω φύλου, φυλής, εθνικότητας, καταγωγής, ασθένειας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου. Ενάντια στο bullying, το ρατσισμό, το apartheid. Ενάντια στις γυναικοκτονίες.
Είναι χρέος των γυναικών να συνεχίζουν να αγωνίζονται, για τα δικαιώματα όλων όσοι υφίστανται διακρίσεις.
Ταυτόχρονα, είναι χρέος ολόκληρης της κοινωνίας και της νομοθετικής εξουσίας να αναγνωρίσουν ότι σήμερα, παρά την διακηρυγμένη και θεσμοθετημένη ισότητα, οι γυναίκες γίνονται θύματα δολοφονικών πράξεων, συνήθως από τους συζύγους-συντρόφους τους ή πρώην ή επίδοξους συντρόφους τους, με κυρίαρχη αιτία ότι είναι γυναίκες, πάνω στις οποίες οι δολοφόνοι αισθάνονται ότι έχουν εξουσία ζωής και θανάτου.
Η διεκδίκηση της νομικής αναγνώρισης της Γυναικοκτονίας, ως ιδιάζοντος εγκλήματος, αποτελεί πρόταγμα των καιρών. Την υπαγορεύει ο μεγάλος αριθμός των γυναικών-θυμάτων, που με αδιανόητη συχνότητα τους αφαιρούν τη ζωή τους. Την επιβάλλει η ανάγκη να προστατευθούν αποτελεσματικά τα επόμενα θύματα και να ανασχεθούν οι δράστες.
Σε αυτή τη συγκυρία είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία για την νομική κατοχύρωση του όρου Γυναικοκτονία, της οργάνωσης Strong Me και της Ασπασίας Θεοφίλου, την οποία στηρίζω με όλη μου τη δύναμη. Το βίντεο, σε έμπνευση της Γιάννας Κατωπόδη, είναι γροθιά στο στομάχι.
Η συνειδητοποίηση ότι, για κάποιες γυναίκες, τα φώτα σβήνουν οριστικά στο τέλος είναι αφυπνιστική. Και μας υποχρεώνει να μιλήσουμε και να δράσουμε. Νομικά, κοινωνικά, κινηματικά. Πιάνοντας το νήμα της ιστορίας των αγώνων των γυναικών, αλλά και υπογραμμίζοντας ότι η αναγνώριση της γυναικοκτονίας δεν είναι υπόθεση μόνον των γυναικών: είναι υπόθεση όλων! γυναίκας
Γυναικοκτονία: πες την με το όνομά της!
