Σε τελεσίδικη ακύρωση διαταγής πληρωμής προχώρησε το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, κρίνοντας πως υπήρχε έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης από το fund να προχωρήσει στη σχετική διαδικασία και επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση.
Στην απόφασή του, με την οποία απέρριψε την έφεση του fund κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών, το Εφετείο αναφέρει πως στο κεφάλαιο που αφορά στις εξουσίες του διαχειριστή, ουδεμία αναφορά γίνεται σε οποιαδήποτε σύμβαση πώλησης ή έστω στο σύνολο του χαρτοφυλακίου που απέκτησε η αλλοδαπή εταιρεία ειδικού σκοπού.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι ενώ η απαίτηση προερχόταν από αλληλόχρεο λογαριασμό, αναφέρεται ρητά ότι η εξουσία της εταιρείας διαχείρισης εκτείνεται ως επί το πλείστον στην είσπραξη απαιτήσεων από στεγαστικά δάνεια, με αποτέλεσμα να μην αποδεικνύεται ότι η συγκεκριμένη εταιρεία διαχείρισης έχει αναλάβει την είσπραξη και διαχείριση απαιτήσεων, που απορρέουν από την επίδικη σύμβαση.
«Δεν αποδεικνύεται ότι η καθ’ ής η ανακοπή εταιρία… έχει αναλάβει την είσπραξη και διαχείριση των απαιτήσεων που απορρέουν οπό την επίδικη υπ’αρ. ./29-12-2009 σύμβαση ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού και τις πρόσθετες πράξεις αυτής ώστε δεν υποδεικνύεται από τα επικαλούμενα με την αίτησή της και προσκομιζόμενο εκ μέρους της έγγραφα προς έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής η ενεργητική νομιμοποίηση αυτής, ως μη δικαιούχος διάδικος, την οποίο επικαλέστηκε προς έκδοση της εν λόγω Διαταγής Πληρωμής» σημειώνεται στην απόφαση του Εφετείου Αθηνών.
Επομένως, τονίζεται «εξέλιπε η διαδικαστική προϋπόθεση της έγγραφης απόδειξης της ενεργητικής νομιμοποίησης αυτής για τη νόμιμη έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής. Ως εκ τούτου το πρωτοβάθμιο που έκρινε ομοίως και δέχθηκε τον πρώτο λόγο ανακοπής των ανακοπτόντων και ακύρωσε την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής αν και με πιο συνοπτική αιτιολογία που συμπληρώνεται με αυτή της παρούσας (534 ΚΠολΔ) δεν έσφαλε και ορθώς ερμήνευσε το νόμο, όσα δε αντίθετα υποστηρίζει η εκκαλούσα με τον πρώτο λόγο της έφεσής της είναι αβάσιμο και απορριπτέο».
