Νέα συγκλονιστικά στοιχεία για το διπλό φονικό στη Φοινικούντα φέρνει στο φως η απολογία του 22χρονου συνεργού του βασικού κατηγορουμένου και φέρνει αποκλείστηκα το dikastikoreportaz.
Ελένη Καρανικόλα – Κοντορούση / Τζένη Μάρκου
Ο νεαρός περιγράφει λεπτό προς λεπτό το ταξίδι προς τη Μεσσηνία, τη διαδρομή που ακολούθησαν, αλλά και όσα είδε και άκουσε λίγες ώρες πριν τη μοιραία στιγμή.
Στην απολογία του αποκαλύπτει ότι αντιλήφθηκε για πρώτη φορά την ύπαρξη όπλου και περούκας.
Ο νεαρός αναφέρει στην απολογία του πως η διαδρομή ξεκίνησε από την Αθήνα με προορισμό τη Μεσσηνία, ακολουθώντας μόνο την παλιά εθνική οδό. «Ξεκινήσαμε αμέσως για την Καλαμάτα και πηγαίναμε μόνο από την παλιά Εθνική και καθόλου από την καινούργια. Όπως ακριβώς είχα κάνει εγώ την προηγούμενη φορά που είχα πάει στη Φοινικούντα. Ρώτησα τον συγκατηγορούμενο μου αν έχουμε θέμα με την πινακίδα και μου είπε “μην αγχώνεσαι, είναι τακτοποιημένο το θέμα”» είπε συγκεκριμένα ο 22χρονος στις Αρχές.
Σύμφωνα με την απολογία του οι δύο άνδρες φτάνουν στην Καλαμάτα, όπου διανυκτερεύουν σε ξενοδοχείο: «Αφού λοιπόν οδηγήσαμε περίπου 6-7 ώρες, φτάσαμε στην Καλαμάτα. Εκεί δεν είχαμε κανονίσει που θα μείνουμε. Πήραμε τηλέφωνο και βρήκαμε δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο και το κλείσαμε στο όνομα του συγκατηγορούμενου. Αφού φτάσαμε στο ξενοδοχείο, κοιμηθήκαμε περίπου μέχρι το μεσημέρι της 5-10-2025. Μαζί μας είχαμε μόνο μια τσάντα και είχαμε βάλει τα πράγματα μας σε αυτή. Ήταν μια θήκη κιθάρας η οποία είναι δική μου και την χρησιμοποιώ σαν σακίδιο πλάτης γιατί με βολεύει αρκετά».
Το επόμενο μεσημέρι ο 22χρονος αναφέρει πως είδε για πρώτη φορά τα αντικείμενα που θα χρησιμοποιούνταν λίγες ώρες αργότερα. «Επειδή είχαμε τα πράγματα μας μαζί, άνοιξα την θήκη αυτή να πάρω κάτι και τότε είδα για πρώτη φορά ένα περίστροφο, ασημί χρώματος, σαν αυτά που έχουν οι καουμπόηδες και μια ξανθιά περούκα.
«ΘΑ ΡΙΞΩ ΜΙΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ»
Όταν, όπως λέει, ρώτησε τον συγκατηγορούμενό του τι τα θέλει, εκείνος του απάντησε με φράση σοκάρει:
«Ρώτησα τον συγκατηγορούμενο τι το θέλει αυτό και μου είπε «με αυτό θα ρίξω μία στον αέρα και μόλις το ακούσει ο γέρος όχι μόνο θα μου δώσει όλα τα λεφτά του, μέχρι και την μάνα του θα μου δώσει».
Παράλληλα, πήραν το δρόμο προς τη Φοινικούντα, κάνοντας, όπως λέει, αρκετές στάσεις στη διαδρομή, χωρίς να γνωρίζει τον λόγο. ««Περίπου το μεσημέρι, ξεκινήσαμε να πάμε προς τη Φοινικούντα. Σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο να βάλουμε βενζίνη και να πάρουμε κάτι να πιούμε. Έξω από την Καλαμάτα, κοντά στο χωριό Πιπερίτσα, μπήκαμε σε έναν χωματόδρομο και κάναμε στάση περίπου δύο ωρών, δική του πρωτοβουλία. Δεν μου είπε τον λόγο».
Στη συνέχεια περιγράφει ακόμη μία σύντομη στάση λίγο πριν τη Φοινικούντα, όπου, όπως τονίζει, ο συγκατηγορούμενος του μεταμφιέστηκε: «Μετά τη δίωρη στάση συνεχίσαμε και κάναμε άλλη μία στάση κοντά στη Φοινικούντα, για περίπου είκοσι λεπτά. Εκείνος φόρεσε την ξανθιά περούκα που είχε μαζί του στη θήκη και ξεκινήσαμε για το κάμπινγκ».
Ο 22χρονος περιγράφει τη στιγμή που έμεινε έξω από το κάμπινγκ, ενώ ο συγκατηγορούμενος μπήκε μέσα και λίγα λεπτά μετά άκουσε πυροβολισμούς. «Αφού φτάσαμε, σταθμεύσαμε το σκούτερ στην είσοδο του κάμπινγκ και ο συγκατηγορούμενος πήγε προς τα μέσα, ενώ εγώ περίμενα στο σκούτερ. Λίγο αργότερα άκουσα όχι έναν, αλλά πέντε με έξι πυροβολισμούς και έναν να φωνάζει “βοήθεια”. Τότε πάγωσα ολόκληρος. Αμέσως το μυαλό μου πήγε στο κακό».
Όπως περιγράφει, μέσα σε πανικό βλέπει τον συγκατηγορούμενο να επιστρέφει τρέχοντας και να του φωνάζει να φύγουν αμέσως. «Λίγο μετά είδα τον συγκατηγορούμενο να έρχεται προς το μέρος μου και να μου λέει: “Κάτσε πίσω, εγώ οδηγάω”, και ξεκινήσαμε γρήγορα να φύγουμε. Τον ρώτησα τι έγινε και αυτός μου είπε ότι μόλις μπήκε μέσα στη ρεσεψιόν είδε τρεις άνδρες αντί για έναν και πήγαν προς το μέρος του. Αυτός πυροβόλησε όπου να ’ναι, αλλά κάποιοι πρέπει να τραυματίστηκαν» τονίζει ο 22χρονος συνεργός στην απολογία του.
Ο 22χρονος περιγράφει πως, σοκαρισμένος, του ζήτησε να σταματήσει στην άκρη του δρόμου: «Εγώ τα έπαιξα με αυτά που άκουσα. Του ζήτησα να σταματήσει στην άκρη, όπως και έκανε. Πρέπει να είχαμε διανύσει περίπου 500 μέτρα με 2 χιλιόμετρα από το κάμπινγκ.
Κατέβηκα, έβγαλα τη βερμούδα και το μπουφάν τύπου δερμάτινου που φορούσα, τα έβαλα στη θήκη κιθάρας και την έδωσα στον συγκατηγορούμενο».
