Όπως είναι γνωστό, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ενωση (ΕΒU) απέκλεισε τον Ολλανδό τραγουδιστή Τζούστ Κλάϊν από τον τελικό του 68ου Διαγωνισμού της Γιουροβίζιον.
Του Ανδρέα Αναγνωστάκη, Δικηγόρου – Ποινικολόγου
Στην ανακοίνωσή της, η Διοργανώτρια ΕΒU ανέφερε ότι προέβει στον αποκλεισμό, διότι ο Τζούστ Κλάϊν παραβίασε τους κανόνες του διαγωνισμού, ενώ αυτή “διατηρεί μία πολιτική μηδενικής ανοχής για ανάρμοστη συμπεριφορά στην εκδήλωση της Γιουροβίζιον και παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον εργασίας για όλο το Προσωπικό του Διαγωνισμού”.
Η άνω αιτιολογία είναι αόριστη. Και ο αποκλεισμός παράνομος.
Τα περιστατικά περίπου έχουν ως εξής:
Ο Τζούστ Κλάϊν είχε συμφωνήσει να μην βιντεοσκοπηθεί κατά την έξοδό του μετά την πρόβα της Πέμπτης και πήγαινε βιαστικά στο Green Room. Δηλαδή στον χώρο αναμονής των καλλιτεχνών για την είσοδο και την έξοδό τους από την Σκηνή. Επανέλαβε αρκετές φορές την επιθυμία του αυτή.
Αυτό δεν το σεβάστηκε η χειρίστρια μίας κάμερας. Και τον βιντεοσκοπούσε συνέχεια.
Αυτό ανάγκασε τον τραγουδιστή σε κίνηση του χεριού αποφυγής της βιντεοσκόπησης. Δεν άγγιξε καθόλου ούτε την κάμερα, ούτε την οπερατέρ.
Το συμβάν καταγγέλθηκε από την οπερατέρ.
Kαι η Διοργανώτρια (ΕΒU) απέκλεισε το τραγούδι του Τζούστ Κλάϊν από την παρουσίαση του τελικού. Με την αιτιολογία πως “παραβίασε κανόνες του διαγωνισμού, σε ένα μέλος της Ομάδας”.
Όμως καμμία παραβίαση εκ μέρους του, δεν υπήρξε.
Ο τραγουδιστής Τζούστ Κλάϊν βιντεοσκοπούμενος ενάντια στην ρητή θέλησή του, σε χώρο μη δημόσιο, δέχτηκε μία σοβαρή προσβολή των προσωπικών του δεδομένων. Αυτά δέχτηκαν λήψη, επεξεργασία, αποθήκευση και επρόκειτο να διαδοθούν για επικερδείς σκοπούς.
Ο μόνος ισχυρισμός που μπορούσε η οπερατέρ να επικαλεστεί για να δικαιολογήσει την βιντεοσκόπηση, ήταν πως είχε την ρητή έγκριση του τραγουδιστή.
Αλλά σε τέτοια περίπτωση, εκείνη, έφερε στους ώμους της το βάρος της απόδειξης.
Δηλαδή έπρεπε να φέρει μάρτυρες που άκουσαν την έγκριση. Αλλως, να εμφανίσει το βίντεο και να δείξει, ότι δεν τον βιντεοσκόπησε. Πράγματα, που δεν έκανε ούτε επικαλέστηκε.
Υπ’ αυτά τα δεδομένα ο τραγουδιστής, είχε δικαίωμα νόμιμης άμυνας. Μπορούσε να προσβάλει την ενέργεια της οπερατέρ. Δηλαδή, μπορούσε προς υπεράσπισή του, ν’ αποκλείσει τον φακό της κάμερας, να ζητήσει την κατάσχεσή της και την έρευνα και καταστροφή του περιεχομένου της, που τον αφορούσε.
Το αδίκημα της οπερατέρ για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, προβλέπει ποινές φυλάκισης.
Και το αδίκημα της αυτοδικίας που σωρεύεται, προβλέπει χρηματικές ποινές ή παροχή κοινωφελούς εργασίας.
Αυτά τοποθετούν τον Τζούστ Κλάϊν στην θέση του θύματος και βέβαια του αδικούμενου.
Τα παραπάνω, δεν εξέτασε η διοργανώτρια EBU. Αλλά με απόφαση ύποπτη και μεροληπτική, μεταξύ του τραγουδιστή και της οπερατέρ, τιμώρησε βαρειά τον πρώτο και άφησε χωρίς την παραμικρή τιμωρία, την δεύτερη.
Κατ’ άλλη άποψη, η διοργανώτρια EBU ισχυρίζεται ότι ο τραγουδιστής “επιτέθηκε” στην οπερατέρ. Χωρίς να εξειδικεύει την δήθεν επίθεση. Αλλά και στην περίπτωση αυτή -που δεν υπάρχουν πληροφορίες ότι συνέτρεξε- η διοργανώτρια, παραβιάζει σκληρά την Αρχή της αναλογικότητας.
Διότι, το μέγεθος της προσωπικής δήθεν επίθεσης, είναι ασήμαντα μικρό, σε σύγκριση με το τεράστιο μέγεθος της ποινής του αποκλεισμού του τραγουδιού.
Αυτός -αποκλεισμός- απαξίωσε και συνέτριψε ψυχικά και συναισθηματικά τον καλλιτέχνη. Και προσέβαλε το κράτος που αντιπροσώπευε την Ολλανδία και τους Ολλανδούς πολίτες.
Με τέτοιο αποκλεισμό του τραγουδιού, η EBU νόθευσε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
Κατέστησε την διαδικασία έωλη. Οπως νόθευσε, την ακουστική και οπτική εικόνα του ακροατηρίου της Εκδήλωσης, άλλους, κόβοντας και άλλους προβάλλοντας. Γιουροβίζιον
 απέκλεισε τον Ολλανδό τραγουδιστή Τζούστ Κλάϊν από τον τελικό του 68ου){kind=link}